لینک دانلود خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع : .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )
تعداد : 30 صفحه
قسمتی متن :
تعریف یادگیری
یادگیری عبارت فرایند تغییرات نسبتا پایدار بالقوه فرد اثر تجربه. تعریف فوق مفاهیمی وجود دارد که درک بهتر انها تحلیل میکنیم.
1. مفهوم فرایند: یادگیری فرایند چون اثر تعامل دائم فرد محیط، همیشه همه جا طور پیوسته مستمر صورت میگیرد.
2. مفهوم تغییر: یادگیری نوعی تغییر که فرایند تجربه اتفاق میافتد. بنابراین تغییرات ناشی رشد بلوغ استفاده دارو یادگیری محسوب نمیشود.
3. مفهوم نسبتا پایدار: تغییرات حاصل یادگیری نسبتا پایدار میباشند رفتار موردی، لحظهای تصادفی یادگیری محسوب نمیشوند.
4. مفهوم رفتار بالقوه: کاربرد رفتار بالقوه دلیل تفاوت بین مفهوم یادگیری عملکرد است. عبارتی یادگیری تغییراتی که ساخت ذهنی ایجاد میشود.
5. مفهوم تجربه: یعنی تنها دسته تغییرات رفتار میتوان یادگیری نامید که محصول تجربه، یعنی تاثیر متقابل فرد محیط یکدیگر باشد.
عوامل موثر یادگیری (قوانین یادگیری)
1. قانون امادگی: موجب قانون یادگیرنده باید نظر جسمی، عاطفی، ذهنی، عقلی اندازه کافی رشد کرده باشد بتواند اموختنیهای معینی فرا گیرد. مثلا اموزش رنگها قبل چهار سالگی کودک دشوار است.
2. قانون اثر: انسانها میل دارند تجاربی که مطلوب رضایتبخش هستند بپذیرند تکرار کنند انهایی که اثر ناخوشایند دارند اجتناب کنند. بنابراین امر اموزش، معلم باید دانشاموزان یاری دهد هر فعالیت یادگیری، نوعی رضایت شخصی احساس کنند درسها میل رغبت یاد بگیرند.
3. قانون تمرین: موجب قانون، تکرار تمرین یادگیری دوام تاثیر فراوان دارد. زیرا هر قدر انجام عملی بیشتر تکرار شود عمل زودتر صورت مهارت عادت درمیاید.
4. قانون تقدم: معمولا نخستین خاطرات کلاس درس بیشتر ذهن باقی میماند. بنابراین نخستین روز تشکیل کلاس باید رفتار برخورد معلم دانشاموز صحیح منطقی باشد.
5. انون شدت: یک واقعه مهیج جذاب، بیشتر واقعهای عامل کسل کننده ذهن باقی میماند بنابراین معلم میتواند اوردن مثالها نمونههای زنده استفاده فناوری اموزش فعالیت واداشتن دانشاموزان، حالتی پرتحرک جذاب کلاس ایجاد کند.
6. قانون عدم کاربرد: مهارت دانشی که کار گرفته نشود، تدریج میزان زیادی فراموش خواهد شد. بنابراین معلم باید شرایطی تدارک ببیند دانشاموزان اموختههای خود کار بگیرند.
موانع یادگیری
1. کسل کنندگی 2. پیچیدگی 3. ازردگی
4. ترس شکست 5. نگرانی مسخره شدن 6. اموزش بیش اندازه
7. عدم تمرکز حواس 8. تنبلی 9. نقص بدنی
10. کندذهنی
شرایط موثر یادگیری
انگیزه یادگیری
اگاهی ناکافی بودن دانش مهارتهای کنونی
داشتن تصور روشن دانش مهارتهایی که باید کسب شود.
داشتن فرصت کافی تکرار
اگاهی پیشرفت
داشتن وسایل منابع مناسب یادگیری
ارتباط اثر فرایند یادگیری تدریس
تعریف ارتباط: ارتباط عبارت فرایند انتقال تبادل افکار، اندیشهها، احساسات عقاید دو فرد بیشتر استفاده علایم نمادهای مناسب منظور تحت تاثیر قرار دادن، کنترل هدایت یکدیگر.
انواع روشهای ارتباطی عبارت از:
1. ارتباط ارادی ارتباط غیر ارادی: اگر ارتباطی طرح برنامهریزی قبلی حساب شده باشد ارتباط ارادی میگویند غیر اینصورت ارتباط غیرارادی مینامند.
2. ارتباط رسمی غیر رسمی: ارتباط جمعی ارتباطی که سازمانهای اداری اموزشی جهت ابلاغ ائیننامهها مقررات زیردستان برقرار میگردد ارتباط رسمی میباشد ارتباط عادی بین افراد نوع غیر رسمی میباشد.
3. ارتباط کلامی ارتباط غیرکلامی: اگر جریان ارتباط رمزهای کلامی مانند بحث گفتگو باشد ارتباط کلامی بوده اگر حرکات دست چشم، رنگ صدا غیره صورت گیرد غیرکلامی است.
4. ارتباط مستقیم ارتباط غیرمستقیم: ارتباط مستقیم ارتباطی که بدون واسطه بین شخص فرستنده گیرنده پیام ایجاد میشود. ارتباط غیرمستقیم ارتباطی که حالت چهره چهره ندارد مانند ارتباط مولف خوانندگان کتاب.
5. ارتباط فردی ارتباط جمعی: ارتباط فردی خصوصی ارتباطی که معمولا بین دو چند نفر وقوع میپیوندد بیشتر حالت مستقیم شخصی دارد ولی ارتباط جمعی ارتباط بین یک نفر گروه کثیری میباشد مانند سخنرانی.
6. ارتباط یکطرفه ارتباط دوطرفه: وقتی انتقال پیام فرستنده شروع گیرنده ختم شود گیرنده نسبت مفاهیم پیام واکنشی فرستنده نشان ندهد ارتباط یکطرفه ولی اگر ارتباط بازخورد وجود داشته باشد فرستنده گیرنده پیام متناوبا جای خود عوض میکنند ارتباط دوطرفه است.